-
1 versō or vorsō
versō or vorsō āvī, ātus, āre, freq. [verto], to turn often, keep turning, handle, whirl about, turn over: Sisyphus versat Saxum, C. poët.: turdos in igni, H.: Ova non acrifavillā, O.: vinclorum volumina, V.: pollice fusum, O.: sortem urnā, shake, H.: ligonibus glaebas, break up, H.: desectum gramen, i. e. make hay, O.: currum in gramine, i. e. wheel about, V.: oves, pasture, V.: exemplaria Graeca, i. e. peruse, H.: versabat se in utramque partem, i. e. kept displaying hesitation: qui (orbes) versantur retro.—Prov.: satis diu iam hoc saxum vorso (alluding to Sisyphus), i. e. I have wasted time enough with this man, T.—In pass, to move about, dwell, live, remain, stay, abide, be: non ad solarium, non in campo versatus est: inter aciem, Cs.: intra vallum, Cs.: apud praefectos regis, N.—Fig., to turn, twist, bend, manage, direct: versare suam naturam et regere ad tempus: multis modis eadem: verba, i. e. to pervert: fors omnia versat, changes, V.: huc et illuc vos: se ad omnīs cogitationes, Cu.—To upturn, discompose, disturb, vex, agitate: haerere homo, versari, to be disturbed: odiis domos, subvert, V.: domum, O.: sic fortuna utrumque versavit, ut, etc., i. e. treated each in turn, Cs.: in omnes partes muliebrem animum, L.—To turn over, think over, reflect upon, revolve, consider, meditate: in animis secum unamquamque rem, L.: nefas in pectore, V.: versate diu, quid ferre recusent, Quid valeant umeri, H.— Pass, to be, be circumstanced, be situated: nescis, quantis in malis vorser miser, T.: ergo illi nunc in pace versantur: in simili culpā, Cs.: mihi ante oculos dies noctīsque versaris: Mithridaticum bellum, in multā varietate versatum, waged with many vicissitudes: partes, in quibus irae libidinesque versentur.—To occupy oneself, be engaged, be busied, be employed: homo saepe in Caede versatus: qui in re p. versamur: multum in imperiis, N.: is missum ad dilectūs agendos Agricolam integreque ac strenue versatum praeposuit, etc., i. e. having fulfilled his mission honorably, etc., Ta.—To be concerned, belong, depend, turn: haec omnia in eodem quo illa Zenonis errore versantur: dicendi omnis ratio in hominum more et sermone versatur. -
2 submisse
I.With the force of sub predominating (mostly poet. and in post- Aug. prose; cf. subicio).1.In gen.a.To set, put, or place under or below:b.singuli agni binis nutricibus submittuntur: nec quicquam subtrahi submissis expedit,
Col. 7, 4, 3:vaccas tauris (for breeding),
Pall. Jul. 4:vaccas in feturam,
id. ib. 4, 1:equas alternis annis,
id. Mart. 13, 6:canterium vitibus,
Col. 4, 14, 1.—To send or put forth below, or from below, to cause to spring forth, to send up, produce, raise:2.tellus submittit flores,
puls forth, produces, Lucr. 1, 8: fetus (tellus), id. 1, 193:pabula pascendis equis (tellus),
Luc. 4, 411:quo colores (humus formosa),
Prop. 1, 2, 9; cf. poet.: non monstrum summisere Colchi Majus, did not produce (from the sowing of the dragon's teeth), Hor. C. 4, 4, 63:summissas tendunt alta ad Capitolia dextras,
upraised, Sil. 12, 640; so,palmas,
id. 4, 411:manus,
Sen. Oedip. 226; cf.in a Gr. construction: summissi palmas,
Sil. 1, 673.—In partic., an econom. t. t., of animals or plants, to bring up, rear, raise; to let grow, not kill or cut off (cf. alo):3.arictes,
Varr. R. R. 2, 2, 18; 2, 3, 4; 2, 3, 8:tauros,
Verg. E. 1, 46:pullos equorum,
id. G. 3, 73:vitulos,
id. ib. 3, 159; Col. 7, 9, 4; Dig. 7, 1, 70:materiam vitis constituendae causā,
Col. Arb. 5, 1:frutices in semen,
id. ib. 11, 3, 36; 4, 31, 2; 4, 14, 3;3, 10, 15: prata in faenum,
to let grow for hay, Cato, R. R. 8, 1; Varr. R. R. 1, 49, 1; Col. 11, 2, 27.—Trop.(α).To put in the place of, substitute for, supersede (rare):(β). B. 1.huic vos non summittetis? hunc diutius manere patiemini?
Cic. Prov. Cons. 4, 8:interim tamen, quamdiu summittantur et suppleantur capita quae demortua sunt,
Dig. 7, 1, 70, § 1:necesse habebit alios fetus summittere,
ib. 7, 1, 70, §§ 2 and 5.—Lit.:2.se ad pedes,
Liv. 45, 7:se patri ad genua,
Suet. Tib. 20:latus in herbā,
Ov. M. 3, 23:caput in herbā,
id. ib. 3, 502; cf.verticem,
id. ib. 8, 638:genu,
id. ib. 4, 340; Plin. 8, 1, 1, § 3; cf.:poplitem in terrā,
Ov. M. 7, 191:aures (opp. surrigere),
Plin. 10, 48, 67, § 132:oculos,
Ov. F. 3, 372:faciem,
Suet. Calig. 36; cf. id. Aug. 79:fasces,
Plin. 7, 30, 31, § 112; cf. Cic. Brut. 6, 22:capillum,
to let grow, Plin. Ep. 7, 27, 14; Sen. Cons. ad Pol. 36, 5:crinem barbamque,
Tac. G. 31; Suet. Caes. 67; id. Aug. 23; id. Calig. 47.—Mid.:Tiberis aestate summittitur,
sinks, falls, Plin. Ep. 5, 6, 12.—Trop., to lower, let down, make lower, reduce, moderate, etc.:II.ut ii, qui superiores sunt, summittere se debent in amicitiā: sic quodammodo inferiores extollere,
condescend, Cic. Lael. 20, 72:tributim summisi me et supplicavi,
id. Planc. 10, 24:summittere se in humilitatem causam dicentium,
Liv. 38, 52, 2:summittere se in privatum fastigium,
id. 27, 31, 6:ut in actoribus Graecis fieri videmus, saepe illum, qui est secundarum aut tertiarum partium, cum possit aliquanto clarius dicere, quam ipse primarium, multum summittere, ut ille princeps quam maxime excellat,
to moderate his efforts, restrain himself, Cic. Div. in Caecil. 15, 48:inceptum frustra submitte furorem,
Verg. A. 12, 832: orationem tam summittere quam attollere decet, to sink, i. e. speak in a plain style, Plin. Ep. 3, 13, 4:ut illud lene aut ascendit ad fortiora aut ad tenuiora summittitur,
Quint. 12, 10, 67; cf.:quando attollenda vel summittenda sit vox,
id. 1, 8, 1:(soni) cum intentione summittendā sunt temperandi,
id. 11, 3, 42: (praeceptorem) summittentem se ad mensuram discentis, accommodating his instructions to the capacity, etc., id. 2, 3, 7:ad calamitates animos,
to submit, bow, Liv. 23, 25: animum periculo, Brut. et Cass. ap. Cic. Fam. 11, 3, 3:animos amori,
to surrender, Verg. A. 4, 414:se temporibus,
Sen. Tranq. An. 4, 1:verba summittere,
to speak humbly, id. Ep. 11, 7; id. Vit. Beat. 17, 1:alicui se,
to yield precedence, Just. 13, 2, 3:se culpae,
i. e. to commit, Ov. H. 4, 151:furorem,
to put down, quell, Verg. A. 12, 832:neque enim pudor sed aemuli pretia submittunt,
Plin. 29, 1, 8, § 21:proinde ne submiseris te,
be not disheartened, Sen. Cons. Marc. 5, 6.—With dat.:nimis videtur submisisse temporibus se Athenodorus,
yielded, Sen. Tranq. An. 4, 1:neutri fortunae se submittere,
id. Ep. 66, 6:animum saevienti fortunae,
Tac. A. 2, 72:ut ei aliquis se submitteret,
accept his sovereignty, Just. 13, 2, 3.The signif. of the verb predominating, to send or despatch secretly, provide secretly:B.summittebat iste Timarchidem, qui moneret eos, si, etc.,
secretly despatched, Cic. Verr. 2, 3, 28, § 69.— Absol.:iste ad pupillae matrem summittebat,
Cic. Verr. 2, 1, 41, § 105:summissis consularibus viris, qui peierarent,
suborned, Suet. Ner. 28 init. —In gen., to send, send off, despatch, supply (class.):A.summittit cohortes equitibus praesidio,
Caes. B. G. 5, 58:subsidium alicui,
id. ib. 2, 6; so,subsidium,
id. ib. 2, 25; 4, 26; id. B. C. 1, 43:auxilium laborantibus,
id. ib. 7, 85: quoad exercitus huc summittatis, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 21, 6; Juv. 1, 36:sibi destinatum in animo esse, imperium alicui,
to transfer, resign, Liv. 6, 6, 7:vinea summittit capreas non semper edules,
furnishes, supplies, Hor. S. 2, 4, 43. —Hence, summissus ( subm-), a, um, P. a. (acc. to I. B.).Lit., let down, lowered, low (very rare):B.scutis super capita densatis, stantibus primis, secundis submissioribus,
stooping lower, Liv. 44, 9, 6:Caelicolae Summisso humiles intrarunt vertice postes,
Ov. M. 8, 638:bracchia,
id. P. 3, 1, 150; Col. 6, 30, 5:capillo summissiore,
hanging lower down, Suet. Tib. 68:purpura,
Quint. 11, 3, 159:oculi,
Plin. 11, 37, 54, § 145.—Trop. (class. and freq.).1.Of the voice or of speech in gen., low, soft, gentle, calm, not vehement (syn.:2.lenis, suppressus): et contentā voce atrociter dicere et summissa leniter,
Cic. Or. 17, 56:vox (with lenis),
Quint. 11, 3, 63; Ov. M. 7, 90 al.:murmur,
Quint. 11, 3, 45:oratio placida, summissa, lenis,
Cic. de Or. 2, 43, 183; so,oratio,
Caes. B. C. 3, 19; Quint. 11, 1, 9. — Comp.:lenior atque summissior oratio,
Quint. 11, 1, 64:(sermo) miscens elata summissis,
id. 11, 3, 43:actio,
id. 7, 4, 27. — Transf., of an orator:forma summissi oratoris,
Cic. Or. 26, 90; so (with humilis) id. ib. 23, 76:in prooemiis plerumque summissi,
Quint. 9, 4, 138.—Of character or disposition.a.In a bad sense, low, mean, grovelling, abject (syn. abjectus):b.videndum est, ne quid humile, summissum, molle, effeminatum, fractum abjectumque faciamus,
Cic. Tusc. 4, 30, 64:vivere neque summissum et abjectum, neque se efferentem,
id. Off. 1, 34, 124:adulatio,
Quint. 11, 1, 30. —In a good sense, humble, submissive (syn.:2.humilis, supplex): submissi petimus terram,
Verg. A. 3, 93:causae reorum,
Quint. 11, 3, 154:civitates calamitate summissiores,
Hirt. B. G. 8, 31, 2:preces,
Luc. 8, 594; cf.:summissa precatur,
Val. Fl. 7, 476:tristem viro summissus honorem Largitur vitae,
yielding, overcome, Stat. Th. 1, 662.—The sup. seems not to occur.—Hence, subst.: summissa, ōrum, n. (acc. to I. A. 3. supra), substitutes (sc. capita), Dig. 7, 1, 70, § 5. —(Sc. verba.) Calm passages, quiet sayings:1.summissa, qualia in epilogis sunt,
Quint. 9, 4, 137.— Adv.: sum-missē ( subm-).Of speech, softly, gently, calmly, not loudly or harshly:2.dicere,
Cic. de Or. 2, 53, 215.— Comp., Cic. de Or. 3, 55, 212 (opp. contentius):sciscitari,
Petr. 105 fin. —Of character, calmly, quietly, modestly, humbly, submissively:alicui summisse supplicare,
Cic. Planc. 5, 12:scribere alicui,
Tac. H. 3, 9 fin.:loqui (opp. aspere),
Quint. 6, 5, 5:agere (opp. minanter),
Ov. A. A. 3, 582.— Comp.:summissius se gerere,
Cic. Off. 1, 26, 90:dolere,
Claud. B. Gild. 247.—No sup. -
3 submitto
I.With the force of sub predominating (mostly poet. and in post- Aug. prose; cf. subicio).1.In gen.a.To set, put, or place under or below:b.singuli agni binis nutricibus submittuntur: nec quicquam subtrahi submissis expedit,
Col. 7, 4, 3:vaccas tauris (for breeding),
Pall. Jul. 4:vaccas in feturam,
id. ib. 4, 1:equas alternis annis,
id. Mart. 13, 6:canterium vitibus,
Col. 4, 14, 1.—To send or put forth below, or from below, to cause to spring forth, to send up, produce, raise:2.tellus submittit flores,
puls forth, produces, Lucr. 1, 8: fetus (tellus), id. 1, 193:pabula pascendis equis (tellus),
Luc. 4, 411:quo colores (humus formosa),
Prop. 1, 2, 9; cf. poet.: non monstrum summisere Colchi Majus, did not produce (from the sowing of the dragon's teeth), Hor. C. 4, 4, 63:summissas tendunt alta ad Capitolia dextras,
upraised, Sil. 12, 640; so,palmas,
id. 4, 411:manus,
Sen. Oedip. 226; cf.in a Gr. construction: summissi palmas,
Sil. 1, 673.—In partic., an econom. t. t., of animals or plants, to bring up, rear, raise; to let grow, not kill or cut off (cf. alo):3.arictes,
Varr. R. R. 2, 2, 18; 2, 3, 4; 2, 3, 8:tauros,
Verg. E. 1, 46:pullos equorum,
id. G. 3, 73:vitulos,
id. ib. 3, 159; Col. 7, 9, 4; Dig. 7, 1, 70:materiam vitis constituendae causā,
Col. Arb. 5, 1:frutices in semen,
id. ib. 11, 3, 36; 4, 31, 2; 4, 14, 3;3, 10, 15: prata in faenum,
to let grow for hay, Cato, R. R. 8, 1; Varr. R. R. 1, 49, 1; Col. 11, 2, 27.—Trop.(α).To put in the place of, substitute for, supersede (rare):(β). B. 1.huic vos non summittetis? hunc diutius manere patiemini?
Cic. Prov. Cons. 4, 8:interim tamen, quamdiu summittantur et suppleantur capita quae demortua sunt,
Dig. 7, 1, 70, § 1:necesse habebit alios fetus summittere,
ib. 7, 1, 70, §§ 2 and 5.—Lit.:2.se ad pedes,
Liv. 45, 7:se patri ad genua,
Suet. Tib. 20:latus in herbā,
Ov. M. 3, 23:caput in herbā,
id. ib. 3, 502; cf.verticem,
id. ib. 8, 638:genu,
id. ib. 4, 340; Plin. 8, 1, 1, § 3; cf.:poplitem in terrā,
Ov. M. 7, 191:aures (opp. surrigere),
Plin. 10, 48, 67, § 132:oculos,
Ov. F. 3, 372:faciem,
Suet. Calig. 36; cf. id. Aug. 79:fasces,
Plin. 7, 30, 31, § 112; cf. Cic. Brut. 6, 22:capillum,
to let grow, Plin. Ep. 7, 27, 14; Sen. Cons. ad Pol. 36, 5:crinem barbamque,
Tac. G. 31; Suet. Caes. 67; id. Aug. 23; id. Calig. 47.—Mid.:Tiberis aestate summittitur,
sinks, falls, Plin. Ep. 5, 6, 12.—Trop., to lower, let down, make lower, reduce, moderate, etc.:II.ut ii, qui superiores sunt, summittere se debent in amicitiā: sic quodammodo inferiores extollere,
condescend, Cic. Lael. 20, 72:tributim summisi me et supplicavi,
id. Planc. 10, 24:summittere se in humilitatem causam dicentium,
Liv. 38, 52, 2:summittere se in privatum fastigium,
id. 27, 31, 6:ut in actoribus Graecis fieri videmus, saepe illum, qui est secundarum aut tertiarum partium, cum possit aliquanto clarius dicere, quam ipse primarium, multum summittere, ut ille princeps quam maxime excellat,
to moderate his efforts, restrain himself, Cic. Div. in Caecil. 15, 48:inceptum frustra submitte furorem,
Verg. A. 12, 832: orationem tam summittere quam attollere decet, to sink, i. e. speak in a plain style, Plin. Ep. 3, 13, 4:ut illud lene aut ascendit ad fortiora aut ad tenuiora summittitur,
Quint. 12, 10, 67; cf.:quando attollenda vel summittenda sit vox,
id. 1, 8, 1:(soni) cum intentione summittendā sunt temperandi,
id. 11, 3, 42: (praeceptorem) summittentem se ad mensuram discentis, accommodating his instructions to the capacity, etc., id. 2, 3, 7:ad calamitates animos,
to submit, bow, Liv. 23, 25: animum periculo, Brut. et Cass. ap. Cic. Fam. 11, 3, 3:animos amori,
to surrender, Verg. A. 4, 414:se temporibus,
Sen. Tranq. An. 4, 1:verba summittere,
to speak humbly, id. Ep. 11, 7; id. Vit. Beat. 17, 1:alicui se,
to yield precedence, Just. 13, 2, 3:se culpae,
i. e. to commit, Ov. H. 4, 151:furorem,
to put down, quell, Verg. A. 12, 832:neque enim pudor sed aemuli pretia submittunt,
Plin. 29, 1, 8, § 21:proinde ne submiseris te,
be not disheartened, Sen. Cons. Marc. 5, 6.—With dat.:nimis videtur submisisse temporibus se Athenodorus,
yielded, Sen. Tranq. An. 4, 1:neutri fortunae se submittere,
id. Ep. 66, 6:animum saevienti fortunae,
Tac. A. 2, 72:ut ei aliquis se submitteret,
accept his sovereignty, Just. 13, 2, 3.The signif. of the verb predominating, to send or despatch secretly, provide secretly:B.summittebat iste Timarchidem, qui moneret eos, si, etc.,
secretly despatched, Cic. Verr. 2, 3, 28, § 69.— Absol.:iste ad pupillae matrem summittebat,
Cic. Verr. 2, 1, 41, § 105:summissis consularibus viris, qui peierarent,
suborned, Suet. Ner. 28 init. —In gen., to send, send off, despatch, supply (class.):A.summittit cohortes equitibus praesidio,
Caes. B. G. 5, 58:subsidium alicui,
id. ib. 2, 6; so,subsidium,
id. ib. 2, 25; 4, 26; id. B. C. 1, 43:auxilium laborantibus,
id. ib. 7, 85: quoad exercitus huc summittatis, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 21, 6; Juv. 1, 36:sibi destinatum in animo esse, imperium alicui,
to transfer, resign, Liv. 6, 6, 7:vinea summittit capreas non semper edules,
furnishes, supplies, Hor. S. 2, 4, 43. —Hence, summissus ( subm-), a, um, P. a. (acc. to I. B.).Lit., let down, lowered, low (very rare):B.scutis super capita densatis, stantibus primis, secundis submissioribus,
stooping lower, Liv. 44, 9, 6:Caelicolae Summisso humiles intrarunt vertice postes,
Ov. M. 8, 638:bracchia,
id. P. 3, 1, 150; Col. 6, 30, 5:capillo summissiore,
hanging lower down, Suet. Tib. 68:purpura,
Quint. 11, 3, 159:oculi,
Plin. 11, 37, 54, § 145.—Trop. (class. and freq.).1.Of the voice or of speech in gen., low, soft, gentle, calm, not vehement (syn.:2.lenis, suppressus): et contentā voce atrociter dicere et summissa leniter,
Cic. Or. 17, 56:vox (with lenis),
Quint. 11, 3, 63; Ov. M. 7, 90 al.:murmur,
Quint. 11, 3, 45:oratio placida, summissa, lenis,
Cic. de Or. 2, 43, 183; so,oratio,
Caes. B. C. 3, 19; Quint. 11, 1, 9. — Comp.:lenior atque summissior oratio,
Quint. 11, 1, 64:(sermo) miscens elata summissis,
id. 11, 3, 43:actio,
id. 7, 4, 27. — Transf., of an orator:forma summissi oratoris,
Cic. Or. 26, 90; so (with humilis) id. ib. 23, 76:in prooemiis plerumque summissi,
Quint. 9, 4, 138.—Of character or disposition.a.In a bad sense, low, mean, grovelling, abject (syn. abjectus):b.videndum est, ne quid humile, summissum, molle, effeminatum, fractum abjectumque faciamus,
Cic. Tusc. 4, 30, 64:vivere neque summissum et abjectum, neque se efferentem,
id. Off. 1, 34, 124:adulatio,
Quint. 11, 1, 30. —In a good sense, humble, submissive (syn.:2.humilis, supplex): submissi petimus terram,
Verg. A. 3, 93:causae reorum,
Quint. 11, 3, 154:civitates calamitate summissiores,
Hirt. B. G. 8, 31, 2:preces,
Luc. 8, 594; cf.:summissa precatur,
Val. Fl. 7, 476:tristem viro summissus honorem Largitur vitae,
yielding, overcome, Stat. Th. 1, 662.—The sup. seems not to occur.—Hence, subst.: summissa, ōrum, n. (acc. to I. A. 3. supra), substitutes (sc. capita), Dig. 7, 1, 70, § 5. —(Sc. verba.) Calm passages, quiet sayings:1.summissa, qualia in epilogis sunt,
Quint. 9, 4, 137.— Adv.: sum-missē ( subm-).Of speech, softly, gently, calmly, not loudly or harshly:2.dicere,
Cic. de Or. 2, 53, 215.— Comp., Cic. de Or. 3, 55, 212 (opp. contentius):sciscitari,
Petr. 105 fin. —Of character, calmly, quietly, modestly, humbly, submissively:alicui summisse supplicare,
Cic. Planc. 5, 12:scribere alicui,
Tac. H. 3, 9 fin.:loqui (opp. aspere),
Quint. 6, 5, 5:agere (opp. minanter),
Ov. A. A. 3, 582.— Comp.:summissius se gerere,
Cic. Off. 1, 26, 90:dolere,
Claud. B. Gild. 247.—No sup. -
4 summissa
I.With the force of sub predominating (mostly poet. and in post- Aug. prose; cf. subicio).1.In gen.a.To set, put, or place under or below:b.singuli agni binis nutricibus submittuntur: nec quicquam subtrahi submissis expedit,
Col. 7, 4, 3:vaccas tauris (for breeding),
Pall. Jul. 4:vaccas in feturam,
id. ib. 4, 1:equas alternis annis,
id. Mart. 13, 6:canterium vitibus,
Col. 4, 14, 1.—To send or put forth below, or from below, to cause to spring forth, to send up, produce, raise:2.tellus submittit flores,
puls forth, produces, Lucr. 1, 8: fetus (tellus), id. 1, 193:pabula pascendis equis (tellus),
Luc. 4, 411:quo colores (humus formosa),
Prop. 1, 2, 9; cf. poet.: non monstrum summisere Colchi Majus, did not produce (from the sowing of the dragon's teeth), Hor. C. 4, 4, 63:summissas tendunt alta ad Capitolia dextras,
upraised, Sil. 12, 640; so,palmas,
id. 4, 411:manus,
Sen. Oedip. 226; cf.in a Gr. construction: summissi palmas,
Sil. 1, 673.—In partic., an econom. t. t., of animals or plants, to bring up, rear, raise; to let grow, not kill or cut off (cf. alo):3.arictes,
Varr. R. R. 2, 2, 18; 2, 3, 4; 2, 3, 8:tauros,
Verg. E. 1, 46:pullos equorum,
id. G. 3, 73:vitulos,
id. ib. 3, 159; Col. 7, 9, 4; Dig. 7, 1, 70:materiam vitis constituendae causā,
Col. Arb. 5, 1:frutices in semen,
id. ib. 11, 3, 36; 4, 31, 2; 4, 14, 3;3, 10, 15: prata in faenum,
to let grow for hay, Cato, R. R. 8, 1; Varr. R. R. 1, 49, 1; Col. 11, 2, 27.—Trop.(α).To put in the place of, substitute for, supersede (rare):(β). B. 1.huic vos non summittetis? hunc diutius manere patiemini?
Cic. Prov. Cons. 4, 8:interim tamen, quamdiu summittantur et suppleantur capita quae demortua sunt,
Dig. 7, 1, 70, § 1:necesse habebit alios fetus summittere,
ib. 7, 1, 70, §§ 2 and 5.—Lit.:2.se ad pedes,
Liv. 45, 7:se patri ad genua,
Suet. Tib. 20:latus in herbā,
Ov. M. 3, 23:caput in herbā,
id. ib. 3, 502; cf.verticem,
id. ib. 8, 638:genu,
id. ib. 4, 340; Plin. 8, 1, 1, § 3; cf.:poplitem in terrā,
Ov. M. 7, 191:aures (opp. surrigere),
Plin. 10, 48, 67, § 132:oculos,
Ov. F. 3, 372:faciem,
Suet. Calig. 36; cf. id. Aug. 79:fasces,
Plin. 7, 30, 31, § 112; cf. Cic. Brut. 6, 22:capillum,
to let grow, Plin. Ep. 7, 27, 14; Sen. Cons. ad Pol. 36, 5:crinem barbamque,
Tac. G. 31; Suet. Caes. 67; id. Aug. 23; id. Calig. 47.—Mid.:Tiberis aestate summittitur,
sinks, falls, Plin. Ep. 5, 6, 12.—Trop., to lower, let down, make lower, reduce, moderate, etc.:II.ut ii, qui superiores sunt, summittere se debent in amicitiā: sic quodammodo inferiores extollere,
condescend, Cic. Lael. 20, 72:tributim summisi me et supplicavi,
id. Planc. 10, 24:summittere se in humilitatem causam dicentium,
Liv. 38, 52, 2:summittere se in privatum fastigium,
id. 27, 31, 6:ut in actoribus Graecis fieri videmus, saepe illum, qui est secundarum aut tertiarum partium, cum possit aliquanto clarius dicere, quam ipse primarium, multum summittere, ut ille princeps quam maxime excellat,
to moderate his efforts, restrain himself, Cic. Div. in Caecil. 15, 48:inceptum frustra submitte furorem,
Verg. A. 12, 832: orationem tam summittere quam attollere decet, to sink, i. e. speak in a plain style, Plin. Ep. 3, 13, 4:ut illud lene aut ascendit ad fortiora aut ad tenuiora summittitur,
Quint. 12, 10, 67; cf.:quando attollenda vel summittenda sit vox,
id. 1, 8, 1:(soni) cum intentione summittendā sunt temperandi,
id. 11, 3, 42: (praeceptorem) summittentem se ad mensuram discentis, accommodating his instructions to the capacity, etc., id. 2, 3, 7:ad calamitates animos,
to submit, bow, Liv. 23, 25: animum periculo, Brut. et Cass. ap. Cic. Fam. 11, 3, 3:animos amori,
to surrender, Verg. A. 4, 414:se temporibus,
Sen. Tranq. An. 4, 1:verba summittere,
to speak humbly, id. Ep. 11, 7; id. Vit. Beat. 17, 1:alicui se,
to yield precedence, Just. 13, 2, 3:se culpae,
i. e. to commit, Ov. H. 4, 151:furorem,
to put down, quell, Verg. A. 12, 832:neque enim pudor sed aemuli pretia submittunt,
Plin. 29, 1, 8, § 21:proinde ne submiseris te,
be not disheartened, Sen. Cons. Marc. 5, 6.—With dat.:nimis videtur submisisse temporibus se Athenodorus,
yielded, Sen. Tranq. An. 4, 1:neutri fortunae se submittere,
id. Ep. 66, 6:animum saevienti fortunae,
Tac. A. 2, 72:ut ei aliquis se submitteret,
accept his sovereignty, Just. 13, 2, 3.The signif. of the verb predominating, to send or despatch secretly, provide secretly:B.summittebat iste Timarchidem, qui moneret eos, si, etc.,
secretly despatched, Cic. Verr. 2, 3, 28, § 69.— Absol.:iste ad pupillae matrem summittebat,
Cic. Verr. 2, 1, 41, § 105:summissis consularibus viris, qui peierarent,
suborned, Suet. Ner. 28 init. —In gen., to send, send off, despatch, supply (class.):A.summittit cohortes equitibus praesidio,
Caes. B. G. 5, 58:subsidium alicui,
id. ib. 2, 6; so,subsidium,
id. ib. 2, 25; 4, 26; id. B. C. 1, 43:auxilium laborantibus,
id. ib. 7, 85: quoad exercitus huc summittatis, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 21, 6; Juv. 1, 36:sibi destinatum in animo esse, imperium alicui,
to transfer, resign, Liv. 6, 6, 7:vinea summittit capreas non semper edules,
furnishes, supplies, Hor. S. 2, 4, 43. —Hence, summissus ( subm-), a, um, P. a. (acc. to I. B.).Lit., let down, lowered, low (very rare):B.scutis super capita densatis, stantibus primis, secundis submissioribus,
stooping lower, Liv. 44, 9, 6:Caelicolae Summisso humiles intrarunt vertice postes,
Ov. M. 8, 638:bracchia,
id. P. 3, 1, 150; Col. 6, 30, 5:capillo summissiore,
hanging lower down, Suet. Tib. 68:purpura,
Quint. 11, 3, 159:oculi,
Plin. 11, 37, 54, § 145.—Trop. (class. and freq.).1.Of the voice or of speech in gen., low, soft, gentle, calm, not vehement (syn.:2.lenis, suppressus): et contentā voce atrociter dicere et summissa leniter,
Cic. Or. 17, 56:vox (with lenis),
Quint. 11, 3, 63; Ov. M. 7, 90 al.:murmur,
Quint. 11, 3, 45:oratio placida, summissa, lenis,
Cic. de Or. 2, 43, 183; so,oratio,
Caes. B. C. 3, 19; Quint. 11, 1, 9. — Comp.:lenior atque summissior oratio,
Quint. 11, 1, 64:(sermo) miscens elata summissis,
id. 11, 3, 43:actio,
id. 7, 4, 27. — Transf., of an orator:forma summissi oratoris,
Cic. Or. 26, 90; so (with humilis) id. ib. 23, 76:in prooemiis plerumque summissi,
Quint. 9, 4, 138.—Of character or disposition.a.In a bad sense, low, mean, grovelling, abject (syn. abjectus):b.videndum est, ne quid humile, summissum, molle, effeminatum, fractum abjectumque faciamus,
Cic. Tusc. 4, 30, 64:vivere neque summissum et abjectum, neque se efferentem,
id. Off. 1, 34, 124:adulatio,
Quint. 11, 1, 30. —In a good sense, humble, submissive (syn.:2.humilis, supplex): submissi petimus terram,
Verg. A. 3, 93:causae reorum,
Quint. 11, 3, 154:civitates calamitate summissiores,
Hirt. B. G. 8, 31, 2:preces,
Luc. 8, 594; cf.:summissa precatur,
Val. Fl. 7, 476:tristem viro summissus honorem Largitur vitae,
yielding, overcome, Stat. Th. 1, 662.—The sup. seems not to occur.—Hence, subst.: summissa, ōrum, n. (acc. to I. A. 3. supra), substitutes (sc. capita), Dig. 7, 1, 70, § 5. —(Sc. verba.) Calm passages, quiet sayings:1.summissa, qualia in epilogis sunt,
Quint. 9, 4, 137.— Adv.: sum-missē ( subm-).Of speech, softly, gently, calmly, not loudly or harshly:2.dicere,
Cic. de Or. 2, 53, 215.— Comp., Cic. de Or. 3, 55, 212 (opp. contentius):sciscitari,
Petr. 105 fin. —Of character, calmly, quietly, modestly, humbly, submissively:alicui summisse supplicare,
Cic. Planc. 5, 12:scribere alicui,
Tac. H. 3, 9 fin.:loqui (opp. aspere),
Quint. 6, 5, 5:agere (opp. minanter),
Ov. A. A. 3, 582.— Comp.:summissius se gerere,
Cic. Off. 1, 26, 90:dolere,
Claud. B. Gild. 247.—No sup. -
5 summitto
I.With the force of sub predominating (mostly poet. and in post- Aug. prose; cf. subicio).1.In gen.a.To set, put, or place under or below:b.singuli agni binis nutricibus submittuntur: nec quicquam subtrahi submissis expedit,
Col. 7, 4, 3:vaccas tauris (for breeding),
Pall. Jul. 4:vaccas in feturam,
id. ib. 4, 1:equas alternis annis,
id. Mart. 13, 6:canterium vitibus,
Col. 4, 14, 1.—To send or put forth below, or from below, to cause to spring forth, to send up, produce, raise:2.tellus submittit flores,
puls forth, produces, Lucr. 1, 8: fetus (tellus), id. 1, 193:pabula pascendis equis (tellus),
Luc. 4, 411:quo colores (humus formosa),
Prop. 1, 2, 9; cf. poet.: non monstrum summisere Colchi Majus, did not produce (from the sowing of the dragon's teeth), Hor. C. 4, 4, 63:summissas tendunt alta ad Capitolia dextras,
upraised, Sil. 12, 640; so,palmas,
id. 4, 411:manus,
Sen. Oedip. 226; cf.in a Gr. construction: summissi palmas,
Sil. 1, 673.—In partic., an econom. t. t., of animals or plants, to bring up, rear, raise; to let grow, not kill or cut off (cf. alo):3.arictes,
Varr. R. R. 2, 2, 18; 2, 3, 4; 2, 3, 8:tauros,
Verg. E. 1, 46:pullos equorum,
id. G. 3, 73:vitulos,
id. ib. 3, 159; Col. 7, 9, 4; Dig. 7, 1, 70:materiam vitis constituendae causā,
Col. Arb. 5, 1:frutices in semen,
id. ib. 11, 3, 36; 4, 31, 2; 4, 14, 3;3, 10, 15: prata in faenum,
to let grow for hay, Cato, R. R. 8, 1; Varr. R. R. 1, 49, 1; Col. 11, 2, 27.—Trop.(α).To put in the place of, substitute for, supersede (rare):(β). B. 1.huic vos non summittetis? hunc diutius manere patiemini?
Cic. Prov. Cons. 4, 8:interim tamen, quamdiu summittantur et suppleantur capita quae demortua sunt,
Dig. 7, 1, 70, § 1:necesse habebit alios fetus summittere,
ib. 7, 1, 70, §§ 2 and 5.—Lit.:2.se ad pedes,
Liv. 45, 7:se patri ad genua,
Suet. Tib. 20:latus in herbā,
Ov. M. 3, 23:caput in herbā,
id. ib. 3, 502; cf.verticem,
id. ib. 8, 638:genu,
id. ib. 4, 340; Plin. 8, 1, 1, § 3; cf.:poplitem in terrā,
Ov. M. 7, 191:aures (opp. surrigere),
Plin. 10, 48, 67, § 132:oculos,
Ov. F. 3, 372:faciem,
Suet. Calig. 36; cf. id. Aug. 79:fasces,
Plin. 7, 30, 31, § 112; cf. Cic. Brut. 6, 22:capillum,
to let grow, Plin. Ep. 7, 27, 14; Sen. Cons. ad Pol. 36, 5:crinem barbamque,
Tac. G. 31; Suet. Caes. 67; id. Aug. 23; id. Calig. 47.—Mid.:Tiberis aestate summittitur,
sinks, falls, Plin. Ep. 5, 6, 12.—Trop., to lower, let down, make lower, reduce, moderate, etc.:II.ut ii, qui superiores sunt, summittere se debent in amicitiā: sic quodammodo inferiores extollere,
condescend, Cic. Lael. 20, 72:tributim summisi me et supplicavi,
id. Planc. 10, 24:summittere se in humilitatem causam dicentium,
Liv. 38, 52, 2:summittere se in privatum fastigium,
id. 27, 31, 6:ut in actoribus Graecis fieri videmus, saepe illum, qui est secundarum aut tertiarum partium, cum possit aliquanto clarius dicere, quam ipse primarium, multum summittere, ut ille princeps quam maxime excellat,
to moderate his efforts, restrain himself, Cic. Div. in Caecil. 15, 48:inceptum frustra submitte furorem,
Verg. A. 12, 832: orationem tam summittere quam attollere decet, to sink, i. e. speak in a plain style, Plin. Ep. 3, 13, 4:ut illud lene aut ascendit ad fortiora aut ad tenuiora summittitur,
Quint. 12, 10, 67; cf.:quando attollenda vel summittenda sit vox,
id. 1, 8, 1:(soni) cum intentione summittendā sunt temperandi,
id. 11, 3, 42: (praeceptorem) summittentem se ad mensuram discentis, accommodating his instructions to the capacity, etc., id. 2, 3, 7:ad calamitates animos,
to submit, bow, Liv. 23, 25: animum periculo, Brut. et Cass. ap. Cic. Fam. 11, 3, 3:animos amori,
to surrender, Verg. A. 4, 414:se temporibus,
Sen. Tranq. An. 4, 1:verba summittere,
to speak humbly, id. Ep. 11, 7; id. Vit. Beat. 17, 1:alicui se,
to yield precedence, Just. 13, 2, 3:se culpae,
i. e. to commit, Ov. H. 4, 151:furorem,
to put down, quell, Verg. A. 12, 832:neque enim pudor sed aemuli pretia submittunt,
Plin. 29, 1, 8, § 21:proinde ne submiseris te,
be not disheartened, Sen. Cons. Marc. 5, 6.—With dat.:nimis videtur submisisse temporibus se Athenodorus,
yielded, Sen. Tranq. An. 4, 1:neutri fortunae se submittere,
id. Ep. 66, 6:animum saevienti fortunae,
Tac. A. 2, 72:ut ei aliquis se submitteret,
accept his sovereignty, Just. 13, 2, 3.The signif. of the verb predominating, to send or despatch secretly, provide secretly:B.summittebat iste Timarchidem, qui moneret eos, si, etc.,
secretly despatched, Cic. Verr. 2, 3, 28, § 69.— Absol.:iste ad pupillae matrem summittebat,
Cic. Verr. 2, 1, 41, § 105:summissis consularibus viris, qui peierarent,
suborned, Suet. Ner. 28 init. —In gen., to send, send off, despatch, supply (class.):A.summittit cohortes equitibus praesidio,
Caes. B. G. 5, 58:subsidium alicui,
id. ib. 2, 6; so,subsidium,
id. ib. 2, 25; 4, 26; id. B. C. 1, 43:auxilium laborantibus,
id. ib. 7, 85: quoad exercitus huc summittatis, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 21, 6; Juv. 1, 36:sibi destinatum in animo esse, imperium alicui,
to transfer, resign, Liv. 6, 6, 7:vinea summittit capreas non semper edules,
furnishes, supplies, Hor. S. 2, 4, 43. —Hence, summissus ( subm-), a, um, P. a. (acc. to I. B.).Lit., let down, lowered, low (very rare):B.scutis super capita densatis, stantibus primis, secundis submissioribus,
stooping lower, Liv. 44, 9, 6:Caelicolae Summisso humiles intrarunt vertice postes,
Ov. M. 8, 638:bracchia,
id. P. 3, 1, 150; Col. 6, 30, 5:capillo summissiore,
hanging lower down, Suet. Tib. 68:purpura,
Quint. 11, 3, 159:oculi,
Plin. 11, 37, 54, § 145.—Trop. (class. and freq.).1.Of the voice or of speech in gen., low, soft, gentle, calm, not vehement (syn.:2.lenis, suppressus): et contentā voce atrociter dicere et summissa leniter,
Cic. Or. 17, 56:vox (with lenis),
Quint. 11, 3, 63; Ov. M. 7, 90 al.:murmur,
Quint. 11, 3, 45:oratio placida, summissa, lenis,
Cic. de Or. 2, 43, 183; so,oratio,
Caes. B. C. 3, 19; Quint. 11, 1, 9. — Comp.:lenior atque summissior oratio,
Quint. 11, 1, 64:(sermo) miscens elata summissis,
id. 11, 3, 43:actio,
id. 7, 4, 27. — Transf., of an orator:forma summissi oratoris,
Cic. Or. 26, 90; so (with humilis) id. ib. 23, 76:in prooemiis plerumque summissi,
Quint. 9, 4, 138.—Of character or disposition.a.In a bad sense, low, mean, grovelling, abject (syn. abjectus):b.videndum est, ne quid humile, summissum, molle, effeminatum, fractum abjectumque faciamus,
Cic. Tusc. 4, 30, 64:vivere neque summissum et abjectum, neque se efferentem,
id. Off. 1, 34, 124:adulatio,
Quint. 11, 1, 30. —In a good sense, humble, submissive (syn.:2.humilis, supplex): submissi petimus terram,
Verg. A. 3, 93:causae reorum,
Quint. 11, 3, 154:civitates calamitate summissiores,
Hirt. B. G. 8, 31, 2:preces,
Luc. 8, 594; cf.:summissa precatur,
Val. Fl. 7, 476:tristem viro summissus honorem Largitur vitae,
yielding, overcome, Stat. Th. 1, 662.—The sup. seems not to occur.—Hence, subst.: summissa, ōrum, n. (acc. to I. A. 3. supra), substitutes (sc. capita), Dig. 7, 1, 70, § 5. —(Sc. verba.) Calm passages, quiet sayings:1.summissa, qualia in epilogis sunt,
Quint. 9, 4, 137.— Adv.: sum-missē ( subm-).Of speech, softly, gently, calmly, not loudly or harshly:2.dicere,
Cic. de Or. 2, 53, 215.— Comp., Cic. de Or. 3, 55, 212 (opp. contentius):sciscitari,
Petr. 105 fin. —Of character, calmly, quietly, modestly, humbly, submissively:alicui summisse supplicare,
Cic. Planc. 5, 12:scribere alicui,
Tac. H. 3, 9 fin.:loqui (opp. aspere),
Quint. 6, 5, 5:agere (opp. minanter),
Ov. A. A. 3, 582.— Comp.:summissius se gerere,
Cic. Off. 1, 26, 90:dolere,
Claud. B. Gild. 247.—No sup.
См. также в других словарях:
make hay — If you make hay, or may hay while the sun shines, you take advantage of an opportunity as soon as it arises and do not waste time … The small dictionary of idiomes
make hay — ► make hay (while the sun shines) make good use of an opportunity while it lasts. Main Entry: ↑hay … English terms dictionary
make hay — verb turn to one s advantage The environmentalist lobby made hay of the nuclear plant accident • Hypernyms: ↑exploit, ↑work • Verb Frames: Somebody s PP * * * phrasal : to make use of offered opportunity especially in gaining an early advantage … Useful english dictionary
make hay — If you make hay, or may hay while the sun shines, you take advantage of an opportunity as soon as it arises and do not waste time. (Dorking School Dictionary) … English Idioms & idiomatic expressions
Make hay — If you make hay, or may hay while the sun shines, you take advantage of an opportunity as soon as it arises and do not waste time … Dictionary of English idioms
make hay — to use an opportunity to get the most benefit. Critics continue to make hay over the president s lack of self discipline. Usage notes: usually said about a competitive situation … New idioms dictionary
make hay while the sun shines — make the most of an opportunity, take advantage of something, strike while the iron is hot, seize the day, carpe diem. → hay * * * make hay while the sun shines To seize an opportunity while it lasts • • • Main Entry: ↑hay * * * see hay I * * *… … Useful english dictionary
make hay (while the sun shines) — make good use of an opportunity while it lasts. → hay … English new terms dictionary
make hay while the sun shines — ► make hay (while the sun shines) make good use of an opportunity while it lasts. Main Entry: ↑hay … English terms dictionary
make hay (while the sun shines) — phrase to do something while a situation allows you to, because the situation may not last very long Thesaurus: to do something before someone elsesynonym Main entry: hay … Useful english dictionary
make hay while the sun shines — 1546 J. HEYWOOD Dialogue of Proverbs I. iii. A4 Whan the sunne shynth make hey. 1583 B. MELBANCKE Philotimus 24 Yt is well therefore to make hay while the sunne shines. 1835 J. CARLYLE Letters & Memorials (1883) 1.21 ‘It is good to make hay while … Proverbs new dictionary